Het tentoonstellingsproject Middle Gate II Het verhaal van Dimpna is een samenwerking tussen het M HKA, Museum van Hedendaagse Kunst Antwerpen, en cultuurcentrum de Werft in Geel. Middle Gate II is het vervolg op de tentoonstelling Middle Gate van Jan Hoet in Geel in 2013. Het concept van de tentoonstelling is nauw verweven met de legende van de heilige Dimpna, de patrones van de bezetenen en geesteszieken, en de beschermheilige tegen epilepsie en krankzinnigheid. De legende van Dimpna is sterk verbonden met de identiteit van de stad Geel, “de barmhartige stede”.

Els Dietvorst

(c)Els Dietvorst Archief, scan: M HKA, 2019
The Black Lamb, 2011-2014
Video
digital file (colour, sound)

The Black Lamb is an online film project started in 2011 by artist and filmmaker Els Dietvorst.

Els Dietvorst watches her neighbours in Duncormick (Ireland) struggling to make ends meet. This sketch of the daily fight for survival, far from the city, offers a unique perspective on the myth of idyllic living conditions in the countryside. The Black Lamb explores anti-utopian themes such as social conflict and survival on the margins. The web documentaries form the research part and the stories form the basis for The Rabbit and the Teasel.

The Black Lamb final unfolds over a three-year period with seasonal updates. In The Black Lamb, Dietvorst tracks the lives of four local characters focusing on their work and their relationships with their animals. She captures mementos from her own reality, a sheepfarm in Southeast Ireland, with fleeting glimpses into the worlds of local characters. She is drawn to unconventional individuals determined to live as far from the mainstream grid as possible. Dietvorst performs the dual role of sheepfarmer-come-artist-documentarian in this film.

www.theblacklamb.org


 

Meer dan een subjectieve en artistieke representatie van de werkelijkheid, waarbij de kunstenaar op zoek gaat naar zowel dagelijksheid als transcendentie in min of meer extreme situaties (of toch situaties en leefomstandigheden die voor de gemiddelde geïnteresseerde in hedendaagse kunst als extreem overkomen), fungeert The Black Lamb als een metafoor voor een condition humaine die verder reikt dan de narratieven en individuele verhalen van het project. Dat werkt als een tegenstem: de kunstenaar registreert en toont een microrealiteit die haaks staat op het beeld van de ideale samenleving die we dagelijks via media, berichtgeving en reclame ingelepeld krijgen en die we maar al te vaak liever negeren dan omarmen. Maar de veelheid van individuele verhalen en beelden die Dietvorst ons presenteert overstijgt elk clichébeeld over die marginale werkelijkheid. Ze werken verruimend en vormen eerder een soort aanvulling dan een correctie op het heersende maatschappijbeeld.

Maar Dietvorst gaat verder. Ze presenteert geen alternatief en toont de dingen zoals ze zijn. Dingen die integraal deel uitmaken van de wereld waarin we leven. Ze produceert geen utopisch wereldbeeld, noch een complete dystopie. Met de kracht van de verbeelding en de focus op de menselijke verhalen, het leven en het overleven schept ze een wereld die de onze zou kunnen zijn, waarin we ons herkennen en waarmee we ons tot op zekere hoogte kunnen identificeren. Ze houdt ons een spiegel voor waarin we gemeenschappelijke verlangens, strategieën en verhalen gereflecteerd zien.

(Bron: Mu.ZEE, auteur Rolf Quaghebeur)