Middle Gate

    NLEN

    Het tentoonstellingsproject Middle Gate II – Het verhaal van Dimpna is een samenwerking tussen het M HKA, Museum van Hedendaagse Kunst Antwerpen, en cultuurcentrum de Werft in Geel. Middle Gate II is het vervolg op de tentoonstelling Middle Gate van Jan Hoet in Geel in 2013. Het concept van de tentoonstelling is nauw verweven met de legende van de heilige Dimpna, de patrones van de bezetenen en geesteszieken, en de beschermheilige tegen epilepsie en krankzinnigheid. De legende van Dimpna is sterk verbonden met de identiteit van de stad Geel, “de barmhartige stede”.

    Jacqueline Mesmaeker

    Terug
    (c)photo: Galerie Nadja Vilenne
    21 MARS 1975 17H23 , 1975
    Jacqueline Mesmaeker
    Fotografie , 36 x (50 x 39.2 x 2 cm)
    paper

    Jacqueline Mesmaeker begint haar carrière binnen de mode-, de architectuur- en de designwereld. Vanuit de noodzaak die ze voelt om beelden te creëren, onderzoekt vanaf het midden van de jaren ‘70 visuele vraagstukken. Ze tekent, fotografeert, filmt, schrijft en ontwerpt. Of ze maakt installaties en video’s met foto’s, films, postkaarten, tekstfragmenten en objecten die ze doorheen de jaren verzamelt. Hoewel haar praktijk verwant is aan conceptuele kunst gaat het concept voor Mesmaeker een werk niet noodzakelijk vooraf, maar vloeit het eerder voort uit de ervaring en het plezier van het kijken. Haar werken zetten een vorm van visueel denken in gang waar ook de blik van de kijker actief in betrokken wordt.

    Voor het werk 21 MARS 1975 17H23 vraagt Mesmaeker aan verschillende mensen om op 21 maart precies om 17u.23 een foto te maken van de plaats waar ze zich bevinden en het negatief naar haar op te sturen. Door 35 simultane momentopnames samen te brengen in een reeks weerspiegelen ze de oneindige verscheidenheid aan gezichts- en standpunten op een zelfde moment. Met deze aanpak, tegelijk een variatie op mail-art en een conceptuele benadering van fotografie, brengt Mesmaeker een inversie tot stand in de relatie tussen tijd en ruimte eigen aan het medium. Waar een fotograaf normaal gezien gebonden is aan één plaats en een reeks beelden kan schieten die zich in de tijd ontwikkelen, slaagt ze er op deze manier in om –omgekeerd- een reeks plaatsen op één punt in de tijd te tonen.

    Terug