Het tentoonstellingsproject Middle Gate II Het verhaal van Dimpna is een samenwerking tussen het M HKA, Museum van Hedendaagse Kunst Antwerpen, en cultuurcentrum de Werft in Geel. Middle Gate II is het vervolg op de tentoonstelling Middle Gate van Jan Hoet in Geel in 2013. Het concept van de tentoonstelling is nauw verweven met de legende van de heilige Dimpna, de patrones van de bezetenen en geesteszieken, en de beschermheilige tegen epilepsie en krankzinnigheid. De legende van Dimpna is sterk verbonden met de identiteit van de stad Geel, “de barmhartige stede”.

Middle Gate Geel '13

Courtesy of the artist and Courtesy Alexander Gray Associates, New York © Ricardo Brey/Artists Rights Society (ARS), New York
Troublemaker, 2006
Mixed Media , 130 cm x 40 cm x 12 cm
branch, cap, print, iron

"Als jonge kunstenaar kwam ik tot de arte povera omdat ik geen geld had om olieverf en ander duur materiaal te kopen. Ik maakte kunst met alles wat ik vastkreeg. Ik herinner mij een oudere kunstenaar die zei: 'Ricardo, morgen heb ik een tentoonstelling. Laten we eens op straat gaan kijken wat we kunnen vinden.' Zo heb ik altijd willen werken."

(Van Hove, J., Ricardo Brey tekent in het Smak de schepping: Een bloem, een schelp, een visje. In: De Standaard, 11/10/2006, p. 44- 45.)

Voor Ricardo Brey bezitten voorwerpen in hun ‘banale’ toestand steeds een spirituele dimensie. Zijn sculpturen en installaties treden telkens op een bijzondere manier met de ruimtelijke omgeving in dialoog. Deze driedimensionale context is van belang om een complexe combinatie tot stand te laten komen tussen herkenbare motieven en objecten die hij zelf creëert. Elk detail in het werk bezit voor Brey een symbolische lading, zoals ook het geval is in Troublemaker. In Breys installaties komen verscheidene mythologische raaklijnen samen die een reflectie bieden over de beleving van tijd en ruimte. Door de herintegratie van de reeds gebruikte objecten in een nieuwe context ontstaat een semantisch spel dat de toeschouwer laat stilstaan bij de nietigheid van het menselijke leven, en tegelijk ook de eenvoudige schoonheid ervan. Via verscheidene, vaak verdoken, referenties en allusies slaagt de kunstenaar erin een zekere tijdloosheid over zijn werk te laten neerdalen.