Frank Theys
(c)image: M HKA
Oratorium voor geprepareerde videoplayer en acht monitoren [Oratorio for Prepared Video-Player and Eight Monitors], 1989
Oratorium werd voor de eerste keer in 1989 tentoongesteld in de Beursschouwburg in Brussel en een jaar later ook in Nederland en Rusland. In 1993 was het voor het eerst te zien in het M HKA op de tentoonstelling “Retrospectieve van Belgische video-installaties”. De installatie bestaat uit acht tv-schermen die, met de voorkant naar het midden, in een kring rond een videospeler staan. Uit de videospeler komt een lus van een videoband, die een parcours aflegt rond enkele statieven vooraleer hij terug in de speler loopt. Alle acht de tv-schermen geven het beeld en het geluid weer dat op de band staat. De muziek is afkomstig van het mannenkoor van de Katholieke Universiteit van Leuven. Ze zingen een meerstemmige versie van het bekende supporterslied You’ll never walk alone. Dit fragment wordt voortdurend herhaald terwijl je op de tv-schermen acht keer een close-up ziet van één van de zangers. Op deze manier combineert de installatie zowel ruimte en beeld als muziek. De tv-schermen lijken hun eigen drager (support) aan te moedigen. Het beeld zal immers nooit bestaan zonder de drager (de videoband).
De betekenis van de titel Oratorium is tweeledig. Enerzijds gaat het om een gezongen toneelstuk zonder decor, anderzijds is het ook een bidvertrek met een klein altaar, in dit geval het tafeltje met de videospeler. Zo creëert Theys een sacrale ruimte waarin ritueel en vervreemding elkaar raken. Ook steekt hij de draak met grote gevoelens als vaderlandsliefde en rivaliteit.
