Fred Bervoets
In de tentoonstelling Sanguine/Bloedrood wordt Fred Bervoets in resonantie gebracht met de fotografische portretkunst van Gautherot. Door het spaghetti-schilderij uit de jaren zeventig op een zwarte wand te tonen, wordt het kleurgebruik in de wemelende vormen benadrukt en krijgt het werk een dwingende aanwezigheid. In de eindeloze verstrengeling van diepgang en perspectief – die doet denken aan psychotische hersenkronkels – evoceert zich een drukke en vooral complexe wereld. Bervoets toont hier de esthetische gewelddadigheid van een machine in de vorm van een moderne pittura metafisica.
Tekst: Hans Willemse