Johan Tahon
Wit is de kleur van vrede en rust, misschien ook de berusting die we terugzien in het oeuvre van Johan Tahon. Zijn beelden zijn in zekere zin nooit af en al zeker niet volmaakt. Ze zijn de samenvatting van de tragische schoonheid van het bestaan, het besef dat er altijd iets ontbreekt, dat de zoektocht nooit eindigt, en dat het universum zo veel verborgen houdt dat de nietigheid van de mens het enige is wat overblijft.