Middle Gate

Kleuren en cijfercode van Philippe Van Snick bestaat uit tien beschilderde houten panelen. Per paneel wordt er telkens één kleur gebruikt. Het zijn de hoofdkleuren rood, geel en blauw, de secundaire kleuren oranje, groen en violet, de niet-kleuren wit en zwart en de metaalkleuren goud en zilver. Van Snick wendt deze kleuren sinds 1980 op systematische wijze aan. Wit en zwart staan bijvoorbeeld voor het immateriële en goud en zilver refereren aan materialisme en materiële rijkdom, maar kunnen ook geïnterpreteerd worden in hun hoedanigheid van ‘alchemistische’, ‘edele’ of ‘zuivere’ metalen. De kleuren kunnen dus zowel een psychische als een fysieke betekenis aangeven. De panelen worden niet helemaal bedekt door een verflaag. Op de plaatsen binnen het kleurvlak waar geen verf werd aangebracht, zijn er ‘tekens’ ontstaan. Van Snick beschilderde de panelen ook niet tot aan de rand, zodat er een soort kader rond het werk lijkt te zitten. Kleuren en cijfercode valt perfect te situeren in de jaren tachtig, die gekenmerkt werden door een vernieuwde aandacht voor de status van het schilderij, waarbij onder meer gediscussieerd werd over het gebruik van kleur en materiaal, het schilderij als object en de definiëring van vorm en rand. Doordat de ‘tekens’ schijnbaar op een willekeurige manier over de panelen zijn verdeeld, gaat er van dit werk een bepaalde dynamiek uit. Samen met de verzadigde, felle kleuren resulteert dat in een visueel genot.