Rebecca Horn
In de performances van Rebecca Horn uit de jaren zeventig staat het menselijk lichaam centraal. De kunstenares richt zich met haar choreografische rituelen op de mythische identificatie van de mens met de natuur. Natuur, cultuur, mythologie en technologie komen samen in deze performances. De beweging brengt in haar werken een belangrijke relatie tot stand met de kijker: hij wordt erdoor verrast of verwacht die juist, en hij wacht vervolgens op een herhaling ervan.