Middle Gate

    NLEN

    Het tentoonstellingsproject Middle Gate II – Het verhaal van Dimpna is een samenwerking tussen het M HKA, Museum van Hedendaagse Kunst Antwerpen, en cultuurcentrum de Werft in Geel. Middle Gate II is het vervolg op de tentoonstelling Middle Gate van Jan Hoet in Geel in 2013. Het concept van de tentoonstelling is nauw verweven met de legende van de heilige Dimpna, de patrones van de bezetenen en geesteszieken, en de beschermheilige tegen epilepsie en krankzinnigheid. De legende van Dimpna is sterk verbonden met de identiteit van de stad Geel, “de barmhartige stede”.

    Wout Vercammen

    Terug
    Toujours en retard, 1969
    Wout Vercammen
    Schilderij , 80 x 180 cm
    acrylic, mixed media on canvas

    "Een historisch schilderij ... Het hing in café de Skipper maar belandde bij de afbraak op de container" (Wout Vercammen, 1995)

    Na periodes van experiment, happenings en monochrome werken, nam Wout Vercammen, op het einde de jaren '60, de maatschappij en de rol van de kunst op de korrel. De Belgische driekleur gebruikt hij vaak als uitgangspunt. Via gebalde boodschappen zoals 'Made in Belgium - Toujours en retard' maakt hij een ironische maar kritische bemerking .

    Als geëngageerd kunstenaar, in navolging van Marcel Duchamp en Marcel Broodthaers, bewandelt hij een eigen pad losgekoppeld van gangbare tendensen en geeft hij zijn beeld op kunst in de samenleving. 

    "De esthetische ervaring is in wezen een klassegebonden vrijetijdsbesteding, zo ligt deze ervaring ook maatschappelijk gebonden en moet zij derhalve gehoorzamen aan wetten die inherent zijn aan deze maatschappij. Daarom heeft het meer zin zich de vraag te stellen naar het hoe en waarom van deze manipulatie en op die manier zal men daarop wel een antwoord vinden..." (Wout Vercammen, in: Kunstbeeld, September 1988)

    Vooral Vercammen en Deleu […] hebben nogal wat op de hedendaagse samenleving aan te merken. De tekstschilderijen van de eerste […] hekelen en ridikulizeren meer dingen dan zo op het eerste gezicht duidelijk is. Wat er bij oppervlakkig kijken ludiek uitziet is in feite een uiting van ongenoegen.

    In de meeste expliciete vorm gebeurt dat bij Wout Vercammen, op de panelen waarop hij met schabloonletters spottende teksten schildert: Made in Belgium – Toujours en retard. ”The most ultramodern natural and original artificial artwork”. […] Het dubbelzinnige gebruik van de Belgische driekleur, het zwaaien met de stempel “Belgium Registrated”, waarmee om het even wat, zelfs het hele land, in bezit wordt genomen, levert stof tot nadenken en –terloops- ook fraaie schilderijen op. Niet voor niets heeft de pop art de pikturale mogelijkheden van de letter, de vlag, de stempel en het signaal getoond. Als het protest ook nog mooi kan zijn is dat graag meegenomen.

    (bron: Speelse kritiek en kritisch spel, in: Gazet van Antwerpen 27/12/1978, , Marc Callewaert)

    Terug