Wout Vercammen
Na het exuberante kleurgebruik in zijn eerste schilderwerken neigt Vercammen eind jaren ’50 voor een korte periode meer naar de monochromie. De Antwerpse avant-gardegroep G58 vond op dat moment aansluiting bij gelijkaardige buitenlandse kunstbewegingen als Zero, Nul en de Italiaanse spatialisten. Samen met Jef Verheyen, met wie Vercammen bevriend was, reisde hij naar Milaan en kwam met Manzoni en Fontana in contact.
Ook beïnvloed door de Chinese kalligrafie, en in het bijzonder door zijn kennismaking met de Chinese kunstenaar Hsiao Chin (°1935) evolueerde Vercammen in de richting van een gestuele abstractie. Al deze invloeden en indrukken laten hun sporen na in Vercammens ‘bewegingen’ of ‘lavages’, zoals hij ze noemt, die onmiskenbaar verwant zijn aan een groep schilderijen van Hsiao Chin uit de periode 1960-1962. Een strook monochrome verf gaat sierlijk zweven en wordt haast kalligrafie.