Middle Gate

Fred Bervoets is een belangrijk Antwerps schilder, hij kent de taal van het schilderen door en door. Niet enkel zijn persoonlijke taal, maar ook die van oude en moderne meesters. Zijn kennis van de schilderkunst toont zich niet enkel in techniek, maar net zozeer in motieven, zoals hier in de verwijzing naar het werk Nachtcafé van Van Gogh. Niet geremd door enig kunsthistorisch schaamtegevoel gaat hij ook bij anderen beelden ontlenen. Zo maakt hij ‘vrije bewerkingen’ naar Rubens, Van Gogh en Ensor.

Op eenzelfde manier herneemt en herwerkt Bervoets ook eigen, oudere werken. Deze werken illustreren de constante strijd van Bervoets met zijn academische opleiding. Hij noemt zichzelf een ‘klassiek’ schilder die zich genoodzaakt ziet het ‘klassieke plastisch te verkrachten’. Hommage aan Van Gogh, eenzaam café maakt deel uit van de zogenaamde Witten, een reeks uit de vroege jaren 1990: sterk uitgezuiverde schilderijen die in fel contrast staan met een vroegere reeks als Spaghetti’s, horror vacui beelden met een overvloed aan kleur en motieven. In de reeks Witten haalt het bijna kalligrafische aspect de bovenhand op het coloristische: de tekening krijgt voorrang op de kleur en het wit eist een hoofdrol op.