Het tentoonstellingsproject Middle Gate II Het verhaal van Dimpna is een samenwerking tussen het M HKA, Museum van Hedendaagse Kunst Antwerpen, en cultuurcentrum de Werft in Geel. Middle Gate II is het vervolg op de tentoonstelling Middle Gate van Jan Hoet in Geel in 2013. Het concept van de tentoonstelling is nauw verweven met de legende van de heilige Dimpna, de patrones van de bezetenen en geesteszieken, en de beschermheilige tegen epilepsie en krankzinnigheid. De legende van Dimpna is sterk verbonden met de identiteit van de stad Geel, “de barmhartige stede”.

Guy Rombouts

°1949
Geboren in Leuven, BE
Leeft in Antwerp, BE

Guy Rombouts (°1949) is opgeleid als drukker-typograaf en werkt sinds de jaren zeventig aan alternatieve communicatiesystemen. Rombouts stelt ons huidig communicatiesysteem om verschillende redenen in vraag.

De vader van Rombouts was typograaf en drukker in Geel én de uitgever van de lokale krant Het Nieuwsblad van Geel. Drukletters zijn dan ook een deel van de vroegste alledaagse ervaring van de kunstenaar. Rombouts studeert eerst typografie maar besluit later, onder meer geïnspireerd door het programma van de Wide White Space Gallery in Antwerpen, om beeldhouwer te worden.

Volgens Rombouts is er via onze taal geen directe communicatie mogelijk en bijgevolg kunnen sommige gevoelens niet verwoord worden. Daarom gaat hij vanaf 1979 op zoek naar systemen waarbinnen vorm en inhoud zo veel mogelijk kunnen samenvallen. In 1986 leggen hij en zijn levensgezellin en artistiek partner Monica Droste (1958-1998) de laatste hand aan een alfabet waarbij woorden letterlijk terug gestalte kunnen aannemen. Het krijgt de naam AZART, wat verwijst naar AZ-Art, de kunst van A tot Z, maar ook naar de Franse term hasard, die toeval betekent. Elke letter correspondeert met een lijn met een welbepaalde naam. Elk letterteken krijgt ook een eigen kleur die overeenkomt met de eerste letter van die kleur.

Naast het AZART ontwikkelt Rombouts nog steeds nieuwe alfabetten van kleuren, levensmiddelen en andere materiële of immateriële verschijnselen en verbindt hij zo steeds weer zijn taal- en zijn materiegevoeligheid.