Sofie Muller
Sofie Muller (°1974) studeert schilderkunst aan de Koninklijke Academie in Antwerpen en vervolgens beeldhouwen, grafiek en 3D-ontwerp aan het Sint-Lucasinstituut in Gent.
Haar oeuvre getuigt van een onbevangen blik en de gave om beelden te ontwerpen die ondanks hun eenvoud een opvallende diepgang vertonen. De personages die ze creëert − zowel op papier als geboetseerd of gegoten − drukken een breed scala uit aan directe menselijke emoties. Angst, verdriet, verlangen of beklemming. Muller toont daarmee de ontoereikendheid van het leven, maar ook de troost van een herinnering.
De ongekunstelde eerlijkheid waarmee ze al deze emoties recht in de ogen kijkt, is een eigenheid die de kunstenares al vroeg heeft ingezet voor de kalibrering van haar werk. Hoezeer ze ook experimenteert om het menselijke leed te veruitwendigen, haar werk blijft altijd hartverwarmend, met een bijzonder gevoel voor empathie en intimiteit.
Veel van haar personages delen een innerlijk leed, een menselijk defect of een onzichtbaar litteken. Muller zoekt daartoe bewust naar ‘gekwetste’ brokken materie met ‘fouten’ of een natuurlijke erosie. Haar mentale portretten tonen mede ook daardoor geen herkenbare stereotypen, integendeel. Uit elk personage, en zelfs uit elk afgezonderd lichaamsdeel ervan, spreekt een eigenheid die bijzonder herkenbaar is; en net daarom universeel kan worden. Ze getuigen van een jeugd, een droom, een illusie in verhouding tot een mankement. Van bij de eerste aanblik voel je het meteen: er schort iets, maar het is niet onoverkomelijk. Sofie Muller bedekt alle verdriet met de mantel der liefde.