Het tentoonstellingsproject Middle Gate II Het verhaal van Dimpna is een samenwerking tussen het M HKA, Museum van Hedendaagse Kunst Antwerpen, en cultuurcentrum de Werft in Geel. Middle Gate II is het vervolg op de tentoonstelling Middle Gate van Jan Hoet in Geel in 2013. Het concept van de tentoonstelling is nauw verweven met de legende van de heilige Dimpna, de patrones van de bezetenen en geesteszieken, en de beschermheilige tegen epilepsie en krankzinnigheid. De legende van Dimpna is sterk verbonden met de identiteit van de stad Geel, “de barmhartige stede”.

Suchan Kinoshita

°1960
Leeft in Brussels, BE
Geboren in Tokyo, JP

Suchan Kinoshita (°1960) is geboren in Tokyo in een Japans-Duitse familie. In de vroege jaren tachtig studeert ze muziek in Keulen. Gedurende de jaren tachtig werkt Kinoshita ook bij het ​​Theater am Marienplatz in Krefeld, Duitsland, waar ze acteert, regisseert en rekwisieten maakt. Na studies aan de Jan van Eyck Academie in Maastricht, Nederland, treedt ze als beeldend kunstenaar naar voor in de vroege jaren negentig. Enkele jaren geleden verhuist ze naar Brussel, na een aantal jaren in Nederland te hebben gewoond.

Kinoshita's kunst incorporeert - vrij letterlijk, omdat het meestal om het lichaam gaat - elementen uit haar achtergrond in de experimentele muziek en het theater, waaronder vooral de directe verbinding tussen werk en publiek. Kinoshita's oeuvre ontvouwt zich in de tijd via dynamische processen waarin de persoonlijke relatie tussen kijker en kunstwerk zich vormt. Het hier en nu van de opvoering is van belang. Statische voorstellingen en representaties van 'iets anders' leiden voor Kinoshita slechts de aandacht af.

Dat Kinoshita opgroeit tussen twee culturen en in verschillende artistieke disciplines is opgeleid, weerspiegelt zich in haar werk dat grenzen opzoekt, overschrijdt of net negeert. De beleving van tijd en ruimte worden vaak gethematiseerd. Enerzijds is daarbij van belang dat deze begrippen verschillend worden ervaren in de beide culturen waarin zij geworteld is, anderzijds combineert ze de manier waarop tijd en ruimte worden gebruikt en uitgebeeld binnen de disciplines van theater, muziek en beeldende kunst. Ze brengt het procesmatige van theater en muziek samen met het vaak meer statische karakter van beeldende kunst.