Het tentoonstellingsproject Middle Gate II Het verhaal van Dimpna is een samenwerking tussen het M HKA, Museum van Hedendaagse Kunst Antwerpen, en cultuurcentrum de Werft in Geel. Middle Gate II is het vervolg op de tentoonstelling Middle Gate van Jan Hoet in Geel in 2013. Het concept van de tentoonstelling is nauw verweven met de legende van de heilige Dimpna, de patrones van de bezetenen en geesteszieken, en de beschermheilige tegen epilepsie en krankzinnigheid. De legende van Dimpna is sterk verbonden met de identiteit van de stad Geel, “de barmhartige stede”.

Cindy Sherman

°1954
Geboren in Glen Ridge, New Jersey, US
Leeft in New York, US

De Amerikaanse fotografe en filmregisseuse Cindy Sherman (°1954) behoort met haar geënsceneerde foto’s tot de belangrijkste en invloedrijkste kunstfotografen van de afgelopen dertig jaar. In haar oeuvre trekt ze de hedendaagse beeldcultuur en de invloed ervan op onze beeld- en identiteitsvorming voortdurend in twijfel.

Door middel van fotografie kan Sherman conceptueler te werk gaan. Deze concepten werkt ze uit in reeksen van altijd titelloze foto’s, waarmee ze vragen stelt over de rol en de representatie van vrouwen in de samenleving, media en kunst.

Shermans foto’s refereren meestal direct aan elementen uit de hedendaagse beeldcultuur. Voor haar debuutreeks Untitled Film Stills uit 1980 fotografeerde ze zichzelf als belichaming van alle bedenkbare Hollywoodclichés over vrouwen uit de jaren vijftig: de toegewijde huisvrouw, het naïeve stadsmeisje, de zelfbewuste carrièrevrouw, ... Door zelf model te staan, suggereert Sherman dat ze tegelijkertijd alle en geen van deze vrouwen is. In latere reeksen keert deze thematiek terug. Langzaamaan worden haar foto’s schokkender en confronterender.

Sherman maakt foto’s in zwart-wit en kleur, die tot in de kleinste details zijn gemanipuleerd. Centraal in het werk van Sherman staat de dubbelrol die zij aanneemt als fotograaf en model. Sherman is tegelijkertijd regisseur, make-upartist, haarstylist, kleedster en mannequin. Zo speelt ze met de traditionele rolpatronen die eeuwenlang de kunstwereld hebben bepaald. Haar foto’s roepen vragen op over echtheid en nabootsing, identiteit en identificatie. Met stereotiepe beelden en clichés weet ze greep te krijgen op de fantasieën en herinneringen van de toeschouwer.